- رخت داری (رَ)
عمل و شغل رخت دار. رجوع به رخت دار شود
معنی رخت داری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
صاحب تخت، دارندۀ تخت، جامۀ خواب که بر روی تخت بگسترانند، رختخواب، کنایه از پادشاه
(دِ رَ تِ)
لغت نامه دهخدا
درخت زینتی از نوع کاتالپا با برگهای پهن بشکل دل خوشه های بزرگ، گلهای سفید و نیامهای باقلائی بزرگ. جنس های آن در آسیا مخصوصاً هندوستان و امریکای شمالی دیده میشود. (از دائره المعارف فارسی)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
جامۀ سیاه و سفید را گویند. (برهان) (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). جامۀ سیاه و سفید که پادشاهان ایران ویژه دارا بر روی تخت خود می گسترانید. (ناظم الاطباء) ، جامۀ خواب را نیز گفته اند و معرب آن دخدار است. (برهان) (انجمن آرا). جامۀ خواب باشد که بر بالای تخت بگسترانند و معرب آن دخدار است. (فرهنگ جهانگیری) (از آنندراج). جامۀ خواب. (ناظم الاطباء). جامۀ خواب که بالای تخت گسترانند، دخدار معرب آن و در قاموس: دخدار، جامۀ سفید یا سیاه، معرب تخت دار. (فرهنگ رشیدی). رجوع به تختار شود
راهی. عازم. کوچ کننده. سفرکننده:
گشت از آن تخت نیز رخت گرای
رفرف و سدره هر دو ماند بجای.
نظامی
گشت از آن تخت نیز رخت گرای
رفرف و سدره هر دو ماند بجای.
نظامی
التفات و تکریم، معاونت و یاری، (ناظم الاطباء)
(رَ عی یَ)
لغت نامه دهخدا
عمل رعیت دار، نگهبانی رعیت. حفظ رعیت، حکومت و ضبط و ربط تدبیر در حکومت. (ناظم الاطباء). سیاست. (یادداشت مؤلف).
- رعیت داری کردن، سیاست کردن و حراست کردن زیردستان را. (ناظم الاطباء)
- رعیت داری کردن، سیاست کردن و حراست کردن زیردستان را. (ناظم الاطباء)
(حُ مَ)
لغت نامه دهخدا
حرمت داشتن: بزیارت رؤسای قوم برفتی و حقوق ایشان بگزاردی و حرمت داری کردی. (تاریخ قم ص 217)
(کِ یَ / یِ)
لغت نامه دهخدا
رخت دارنده. کسی که جامه های پوشیدنی سپرده به اوست. (ناظم الاطباء). منصبی در دورۀ قاجاریه. یکی از شغل های درباری بزمان سلاطین قاجار برای داشتن لباس های شاه. (یادداشت مؤلف)
(اَ کَ)
لغت نامه دهخدا
تاجور. پادشاه. دارندۀ اریکه و صاحب سریر سلطنتی: و ذکر محامد اخلاق این پادشاه خوب سیرت و این تخت دار جوانبخت همه کس بخواند. (راحهالصدور راوندی)
صاحب تخت پادشاه، کسی که شغل او نگاهداری تخت روان باشد، جامه خواب که بالای تخت گسترند، جامه سفید و سیاه
بازی قایم باشک
خویشاوندی